Waiting for translate;

30 Temmuz 2012

Geceyi park alanında yerde yatarak geçirerek sabah leş bir şekilde uyanıyorum… Gözümün önünde Ceüse var ama suratım asık, sırttım iki büklüm kampa alanına Arnould Petit ile buluşmaya gidiyorum. Herkes beni bugün beklediği için zor bir yolculuk geçirdim… Belki de planı hiç değiştirmeyip, bugün gelsem daha iyi rahat olacaktı ama artık buradayım… Kampa yerleşip Arno’ya listeyi vererek eksikleri tamamlıyorum… Bende kamp malzemesi olmadığından liste giderek kabarıyor ama Arno sıcak kalpli ve çok anlayışlı olduğundan istediğimden daha fazlasını bana ulaştırarak kırılan motivasyonum müsli ve soğuk duşla yeniden yerine geliyor… Atakta bulunup kayalara doğru yola alıyorum…

Annecy’den arkadaşım Loi ile tırmanarak yanlış rota ile güne başlıyoruz. Esperanza 7a+, indir yoksa parmak ortadan ikiye ayrılacak… Daha önce denediğim Vieille canaille 7b adlı rotayı bitirerek ısınıyoruz… Ardından süper klasik olan ve daha önce uzun bir düşüşle sonlanan tırmanışım La Femme noire 7c rotasını tırmanarak Ceüse ’da bir klasik rotayı bitirmenin mutluluğunu yaşıyorum… Tout n’est pas si facile 7c+ rotasına flash deniyorum ama rotanın sonundan ayağım kayıyor ve bugünlük bu kadar diyerek günü sonlandırıyorum… 

31 Temmuz 2012

Ceüse ’ta kayanın dibine ulaşmak normal bir tempo ile durmadan gidince bir saat sürüyor. Yol genelde bayır yukarı olduğundan saat 13.00 gibi yola çıkmakta fayda var. Yılın bu zamanında kayalara gölge 15.00’dan sonra geliyor ve yürüyüşten sonra öğle yemeği molasını en az bir saat tutmakta fayda var. Bu süre içinde eş dostla sohbet edip tırmanış planı yapıp, ısınma rotaları için sıra kapmak gerekiyor. Kalabalık, her rota için beklemek anlamına geliyor, sadece kolay rotalar değil, buna on ve on bir dereceli rotalarda dâhil…

Nitassinan 7a rotasını flash tırmanıp, Tout n’est pas si facile 7c+ rotasını bitirerek ısınmayı tamamlıyorum. Ceüse’un tek kolonet rotası olan Les colonnettes 8a rotasının girişindeki bouldering problemi çalışarak çözümü buluyorum ve kolonet kısmı kolaylıkla tırmanarak rotanın sonundan düşüyorum… Ceüse’da genellikle rotaların girişleri bouldering problemlerine sahip… Son kısımda ise mutlaka mutlu son var ve çok dikkatli olmak gerekli… Bolt araları yükseldikçe giderek açılıyor… Çin’den sonra Türkiye’ye tırmanışa gelen arkadaşım Ethan Pringle ile sohbet uzayınca güzelce dinleniyorum ve dinlenip Ceüse’de başka bir klasik olan Les colonnettes 8a bitiriyorum… Bu kez mutlu son uzun bir düşüşle değil istasyonla sonlandı…

01 Ağustos 2012

Günü dinlenerek geçiriyorum… Özellikle dizlerin dinlenmeye ihtiyacı var… Bütün gün çamaşır yıkama, çadırı düzenlenme, toparlanma, daha rahat bir zemine taşınma, yemek düzeni, siesta derken akşam oluyor ve ılık duşla tıraş vs gibi temizliği tamamlayıp uykuya dalıyorum…

02 Ağustos 2012

La Javanaise 7a, Angel dust 7a+, Mélody Nelson 7a+ rotalarını tırmandım. Bu rotalar buranın süper klasik sekizli derecelerine sahip çok eski rotalar… Birçoğu çok eski ve ünlü tırmanıcılar tarafından açılmış, süper karakteristik rotalar… Mutlaka tırmanılması gereken rotalar arasında yer alıyorlar… L’ami caouette 8a rotasının girişindeki probleme çözüm bulup rotayı tırmanmaya devam ediyorum ama yukarılardan güzel bir düşüşle yalan oluyorum… İlk denemede bütün gücü vermişim ve ikinci deneme pek başarılı değil ve günü bitirerek aşağıya doğru yol alıyorum…

03 Ağustos 2012

Angel dust 7a+ tırmanıp, L’ami caouette 8a rotasını tutamakları temizlemek ve ısınmayı tamamlamak adına parça parça tırmanıyorum… Burada tırmanan yüzlerce kişi olduğundan rotalar genelde kaygan ve tırmanıcılar pek duyarlı değil… Tuvalet için yürüdüğün patika da boka basmamak için çaba sarf etmek gerekiyor… Aynı anda 400-500 kişi tırmanınca, genelde insanlar çok konuşup bir şey yapmadıklarından çevrenin kirlenmesi çok normal tabii…  Yapılan tek şey;  bunun fotoğraflarının internete verilmesi ve bölge kirleniyor diye ortalığı ayağa kaldırmak… Elimde çok poşeti ne kadar ıvır zıvır varsa temizlik yapıp toplamaya başlayınca insanlarda çok şaşırdı ama ben bunu Geyikbayırı’nda çok yaptığımdan bence her şey gayet normal ve benim için doğal bir tavır… Durum böyle olunca konuşmak yerine bir şeyler yapmayı tercih ederim… Temizlik uzun hikâye ben tırmanışa dönüyorum; , L’ami caouette 8a rotasına güzel bir deneme yapıyorum ama şansızlık benden yana ve yukarıdan kayarak düşüyorum… Ne yapalım sağlık olsun… Sasha Diguilian ile Face de rat sektöre giderek Face de rat 8a+rotası için Sasha’ya emniyet alıyorum. Bugün beraber tırmandığımızdan prensese ayak uydurmaya çalışıyorum ama Sasha onlu dereceleri ilk denemede tırmandığından ben hala ilk rotadayım ve arada Saha’nın tırmandığı iki on eksiyi pas geçtim… Hala ilk on eksiyi bitirmeye çalışıyorum… Dinlenip güzel ve akıcı bir tırmanışla L’ami caouette 8a rotasını bitiriyorum.  Ceüse’de süper popüler olan bir rotayı tırmanmanın mutluluğu ile kampa doğru yol almak yerine diğer on eksi olan Le poinçonneur des lilas 8a+ rotasına flash bir deneme yapıyorum ama yolum çok uzun kampa doğru yürümeye başlasam iyi olur… Akşama yemekte prenses var biraz hazırlık yapmak gerekli…

04 Ağustos 2012

Dinlenme günü olduğundan bütün gün miskinlik yapıp kampta vakit geçiriyorum…

05 Ağustos 2012

Arno benimle tırmanmak istediğini mesaj atınca kayaların altında buluşuyoruz. Arno burada yaşayan yerli tırmanıcı ve birçok rotanın ilk çıkışını yapmış (Listenin içinde meşhur Biographie rotasının ilk kısmı da var.)eski toprak bir tırmanıcı… Daha detaylı bilgi için;

www.vagabondsdelaverticale.com

Gre blanc 7a tırmandık. Hava bugün biraz rüzgârlı ve soğuk olduğundan ortam kalabalık ve ısınma rotası bulmak pek kolay değil… Ben Le chirurgien du crépuscule 8b rotasında ısınmayı tercih ediyorum. Parça olarak deneyerek hamlelere bakıyorum ve hissiyat çok zor değil… Rüzgâr yüzünden sürtünme çok güzel ve bende birikmiş güç olduğundan her şey kolay geliyor… Gün içinde iki deneme daha yaparak hamleleri iyice çözümlüyorum. Benim stilime uygun olduğundan rotada kendimi iyi hissetim. Daha önce denediğim Le poinçonneur des lilas 8a+rotasına güzel bir deneme yaparak eve dönüyoruz. Arno ile güzel bir tırmanış günü geçirdik ve bolca sohbet etme fırsatımız oldu…

06 Ağustos 2012

Hava yağmurlu olduğundan mecburi dinlenme yapıyoruz. Dolu o kadar şiddetli ki yerler karla kaplı bir manzaraya sahip…  Dolu parçaları o kadar büyük ki sanırım hayatım da ilk kez bu kadar büyük olarak görüyorum. Hava genelde Ceüse’de çok güzel ama haftada bir gün yağmur yağması çok normal… Hava durumunu kontrol ederek bu günü dinlenerek geçirmekte fayda var…

07 Ağustos 2012

Çadır hayatı yağmurdan sonra genelde kurutma ve ısınma ile geçer… Bu gün o günlerden biri… Her şey sırılsıklam ve kurutulması gerekli… Toparlanmayı bir kenara bırakıp tırmanışa gidiyorum… Kafam çok karışık ne yapsam bilemiyorum… La femme blanche 8a+ rotayı deneme kararı alıyorum… Geçenlerde birileri üsten emniyetli bir şekilde deniyordu, sebebini anlayamamıştım… Rotada uzun ekspreslerde vardı ama şimdi ekspreslerden eser yok… Malzemeleri kuşanıp tırmanışı başlatıyorum. Rota efsanevi tırmanıcı Patrick Edlinger tarafından açılmış ve yıllar önce ilk çıkışı yapılmış… Buranın süper klasikleri listesinde en üst sırada… Toplamda 40 metre olan rotada 10 klip var. İlk 10 metre 5 klip, geri kalan 30 metre ise 5 klip… Yani bu şu anlama geliyor; rotadan her düşüş 10 metreden fazla bir uçuş ile sonlanıyor… Ben Türk hava yolları olarak Air France ile güzel uçuşlar gerçekleştiriyorum… Uzun ekspresleri ve üsten emniyetli çalışmaların sebebini şimdi çok iyi anlıyorum… Altımda emniyet alan genç İtalyan  mafya üyesi ??? var, Allah’tan Gerome’un Joker ipini kullanıyoruz… Düşüşler süper dinamik… Rotanın sonuna ulaştım ama çözümler hakkında aklımda pek bir şey kalmadı… Tırmanış sırasında kalbim defalarca yerinden çıktı… Yere ulaşıp kendime gelmeye çalışıyorum ama toparlanmak uzun zaman aldı… Silkelenip yeniden bir deneme yapıyorum ve giderek yükseliyorum ama bu kez gerçekten kalbim yerinden çıkacakken sonunda ekspresle buluşuyorum. Bir hamle daha yaparak iyi tutmağa ulaşıp klip yapabilirim ama vücut eksprese sarılmak istiyor… Ben mi nonoş değil, aslan parçasıyım, ekspresi tutacağıma hamle yaparım hem rotanın sonuna gelmişim buradan bırakmak olur mu? Bunları düşünürken hamle yapıyorum ve

ALLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAHHHHHHHHHHHHHHHHHHH!!!!!!!!

ayağım kaydı ve rotanın sonundan girişe kadar düştüm… Hayatım boyunca birçok defa uzun düşüşler yaptım ama hiç bu kadar uzun düşmemiştim… Yere çok yakın olduğumdan hemen çantaya ulaşıp su içip kalp krizini atlatmaya çalışıyorum… Bütün Ceüse ayakta beni alkışlıyor, performansın ötesinde bu kadar uzun bir düşüşten sonra hala hayattayım ve kalbim çalışıyor… Lan o nasıl bir şeydi ya? Ne oldu bana? Bu kadar uzun düşülür mü be? Pılı pırtıyı toparlayıp kampa dönüyorum, diğer denemeyi unut, kalbim bu kadar şoku bir kez daha kaldıramaz… 

08 Ağustos 2012

Dünkü şok benden çok şey alıp götürmüş, sabah uyandığımda görüyorum ki saçlarım beyazlamış ve yüzüm hala soluk beyaz… Bütün gece kasılmaktan her yerim taş kesmiş ve vücut taş gibi… Isınıp rotayı tekrar deniyorum ama iki denemede pek başarılı değil… Çok yorgun ve melankolik hissediyorum… Aklımda binlerce soru, beynim uyuşmuş boş gözlerle tırmanmaya çalışıyorum…

09 Ağustos 2012

Dinlenme gününü göle yüzmeye giderek ve market alışverişi ile geçiriyoruz… Akşam kampta mangal partisi var şefin menüsü, kebap…

Kampın sahiplerine davet ederek hep birlikte tırmanıştan çok uzak güzel bir akşam yaşıyoruz… Kamp sahipleri yaşlı, tarım ile uğraşan klasik çiftçi Fransız çift ve kızları… Genelde insanlar park alanlarında araba ya da karavanlarında kalıp duş ve diğer şeyler için kaçak olarak kampa geliyorlar… Bu da kamp sahiplerini çok rahatsız ettiği için her gün mutlaka bir olay var… Kamp kişi başı 5.80€ ve araba ve çadır için ekstra bir şeyler ödemenize gerek yok. Bu da Fransa’daki kampingler için çok ucuz bir rakam anlamına geliyor… Resepsiyonda ihtiyaçlarınızı sağlayabileceğiniz mini bir market var ve fiyatlar neredeyse marketle aynı…  Kampta herhangi bar ve restoran olmadığından buluşma noktası lavabolar… İnsanlar genelde dişlerini fırçalarken birbirini kesiyor ve acaba senin fotoğrafını hangi derginin kapağında gördüm ya da hangi videoda sen vardın edasıyla bakışıyor… Ben kamptaki herkesle kaynaştıktan sonra kontrolü ele alıp ortamın enerjisini hemen tırmanış kampingine çevirdim… Kebapla kampı dumana da boğunca kamp sahiplerinden şarap ikramı ve hoş görü hiç eksik olamadı…

10 Ağustos 2012

Dünkü koşuşturma beni çok yormuş ve gece sürekli olarak uyandığımdan sabah çok yorgun uyandım. Isınıp La femme blanche 8a+ rotasını deniyorum ama üç denemede çok başarılı değil… Uykusuz ve çok yorgunum, vücudumu dinlenip bugünü dinlenerek geçirmeliydim ama hata yaptığımı anladığımda her şey çok geçti…

11 Ağustos 2012

Hala yorgun hissediyorum ama rotayı denemek için yeniden kayanın dibindeyim… 45 dakikada ulaşarak gelmek ise büyük hata oldu… Aceleci davranarak hata ediyorum…

Douceur candide 6b+,6c+ flash, Angel dust 7a+ tırmanıp ısınıyorum… La femme blanche 8a+deniyorum, şaşırtıcı ama çok iyi gidiyorum ve yükseldikçe daha iyi hissediyorum… Rotanın sonlarına doğru ayağı yanlış bir yere kaldırarak güzel bir uçuşla bütün tırmanışı mahvediyorum… Bu yanlış tick mark’lar beni çileden çıkartıyor… Burada herkes kendisi için bir tick mark koyuyor ve temizlik yapmanı hiç görmedim… Sağlık olsun ne yapalım, bir dahaki sefere… Dinlenip yeniden deniyorum ama girişten düşüyorum… Kafada yine binlerce soru işareti… Tırmanış o kadar kompleks ki… Ben hayatım boyunca ilk on eksimi dört günde tırmandım ve bu bilmem kaçıncı on eksi, sorun nerede anlamıyorum? Bu sorulardan binlercesi kafanın içinde dolaşmaya başlayınca her şey gerçekten zorlaşıyor… Tırmanış için fiziksel olarak fit olmak yeterli değil, zihinsel olarak da hazır olmak gerekli… Bu ikisini birleştirip güzel bir uyum sağlamak gerekli yoksa başarı gerçekten çok uzak… Ben fiziksel olarak bugünlerde yorgunum ama zihinsel olarak tırmanıştan çok uzaktayım…

Berlin sektörde Makach Walou 7c+ rotasını flash deneyerek nerede olduğumu görmek istiyorum ama sonuç ne mi? Unut gitsin…

12 Ağustos 2012

Hava yağmurlu ve kampta dinlenerek vakit geçiyorum… Fiziksel dinlenmenin yanında zihnimide arındırmaya çalışıyorum…

13 Ağustos 2012

Bugün kendimi çok daha iyi hissediyorum… Bütün yolu yavaş yürüyerek sakince güne başladım… Hızlı ve yavaş yürümek arasında yirmi dakika fark ama genel olarak insandan çok şey alıp götürüyor… Isınmayı tamamlayıp, … La femme blanche 8a+ rotasına deneme yapıyorum, aceleci davranmadan parça olarak rotayı deniyor yağmur sonrası temizlenen bütün tutamakları ve silinen bütün tick mark’ları kayadan iyice arındırıyorum. Bugün benim günüm sakin ve enerji doluyum… Herkes hava koşullarından şikâyet ediyor ama ben hissediyorum, bu gün o gün… Çok sevdiğim dostumun dediği gibi; bazı günler seninledir, bazı günler ise seninle değildir… Bugün benimle, hissediyorum…

Dinlenme sonrası rotadaki bazı yeniliklerle güzel ve akıcı tırmanışla yükseliyorum… Rotanın sonuna kadar gayet net bir şekilde tırmanıyor ve sondaki hatam yüzümden zor anlar yaşıyorum… Sağa geçmeliydim ama heyecandan direk yükseldim ve burası yanlış yer… Sanırım düşeceğim aşağıya bakıyorum ne emniyetçi ne bolt gözüküyor… Allah ne verdiyse yükseliyorum ama yükseldikçe her şey daha kötüye gidiyor… Kendimle konuşmaya başlıyorum… Sağa geçmeliydim, burası tamamen yanlış yer… Hayatta çok hata yaptım, bu ilk değil… Buradan düşersem kesin hastanede ya da yerdeyim, ikisinin sonucu aynı… Hadi Mümin, Allah ne verdiyse yükselmeye devam et… Bir hamle, bir tane daha ve hayattaki zor anlardan ve yanlış kararlardan… Gözüm kararmaya başladı,

ALLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLLAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH

Sonunda iyi tutamak ve istasyondayım… Çok mutluyum…

Eski toprak Patrick Edlinger’in Ceüse’ta olan bu süper old school La femme blanche 8a+ rotasını tırmanmak, Allah’ım gerçekten çok mutluyum…

14 Ağustos 2012

Le chirurgien du crépuscule 8b rotasını hatırlamak amacıyla birkaç deneme yapıyorum ve denemeler gerçekten çok iyi. Rotaya yakın hissediyorum ve ciddi denemeler yapıyorum… Üst kısımda daha önce bulduğum ayak pozisyonunu hala arıyorum… Rotadan inip daha sonra denemek istiyorum ama aşağıdan gelen tekrar dene, acele etme cümlesi üzerine yeniden deniyorum… Sağ elimin orta parmağında daha önceden olan sakatlığım nüksediyor ve geçmiş olsun…

15 Ağustos 2012

Gölde yüzme, alış veriş, Gap ve vs derken dinlenme günü heder oluyor ve geç saatte kampa varıyoruz…

16 Ağustos 2012

Sabah o kadar yorgun uyanıyorum ki, internetten yolculuk için bilet bakmam gerekli bahanesi ile bir dinlenme günü daha yapıyorum… Bilet bulamadım ama bugün iyi dinlemiş hissediyorum…

17 Ağustos 2012

Güzelce ısınıp Le chirurgien du crépuscule 8b çok güzel iki deneme yapıyorum ama Loic’den aldığım Scarpa marka tırmanış ayakkabıları ile sorun yaşayarak rotayı tamamlayamadan kampa dönüyorum… Başarılı olmasa da güzel bir tırmanış günü oldu. Kendimi fit ve buraya adapte olmuş hissediyorum ama Pazartesi günü toplantı var, yakında gidiyorum…

18 Ağustos 2012

Güzelce ısınıyorum ama parmağım biraz ağrıdığından kafam çok meşgul bir şekilde tırmanıyorum… Açıkçası tırmanamıyorum… Zaten son tırmanış günleri hep melankolik olurum… Genelde kötü tırmanırım… Hüzün ve duygusallık üzerine bir de parmak eklenince kampa dönüp eş dostla hoşça kal partisini başlatıyoruz…

19 Ağustos 2012

Kampı ve eşyaları toparlayıp, Justine ve ben araba ile Grenoble’a dönerek şehirde güzel bir Pazar günü geçiriyoruz…

20 Ağustos 2012

Sabah erkenden Petzl fabrikasına doğru yol alıyoruz ve büyük patron Alex Bronnaz ile toplantı yapıp yarım saat havadan sudan konuşup, sohbet ediyoruz. Crolles’den tekrar Grenoble’a dönerek oto stop yaparak Annecy’e ulaşıyor ve Loic ile buluşuyorum. Baba ile Pastis randevumuz var ve ben yarın trenle önce Paris ardından Hollanda’ya doğru gideceğim. Loic’in ailesinin evine ulaştığımda babanın araba ile trafik kazası yaptığını öğreniyoruz ve bir anda her şey değişiyor…

21 Ağustos 2012

Sabah erkenden uyanıp yolculuğu başlatıyorum. Trenle Roche sur foron – Annecy – Paris – Rotterdam ve sonunda Den Haag / Hollanda’dayım…

22 Ağustos 2012

Bütün gün gezip tozup aktif olarak dinlenmeye çalışıyorum… Deniz, soğuk hava, yağmur, Hollanda…

23 Ağustos 2012

Akşamüzeri ??? adlı tırmanış salonuna gidip indirimli fiyat olan 9€ ödeyerek bouldering ve lider tırmanış duvarında bazı rotaları denedim. Duvarda herkes üsten emniyetli tırmanıyor! Sebebi neden anlamadım… Tırmanış salon kültürü Fransa’daki salonlardan çok farklı ve burada her şey değişik…